Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ու•ռու•բել 

  1. Նոր Նախիջևան՝ սայլը բարձած խոտի վրա դրվող երկար ու հաստ փայտը, որ չի թողնում խոտը թափվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։