Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ու•ռո•ցիկ

Ստուգաբանություն

ուռած ձև ունեցող, փքուն ◆ Տպագրված գրքեր կան ուռուցիկ տառերով, որոնք կույրերը կարդում են շոշափելով (Մամուլ) ◆ Նա չշոյեց կատվի ուռուցիկ մեջքը: (Ակսել Բակունց)
(փխբ․) փքված, փքուն, փքուռույց, ճոռոմ, վերամբարձ ◆ Սիրահարիդ ոճը քիչ մը չափազանց ուռուցիկ է: Երվանդ Օտյան
(փխբ․) արտահայտիչ, աչքի զարնող, ցցուն ◆ Ոչ ոք չեր մտածի, թե այդ փոքրիկ դերից կարելի կլիներ ստեղծել այդքան ուռուցիկ և հյութեղ մի կերպար: (Մամուլ)

ուռուցիկ կոր - (դեկարտյան կոորդինատային համակարգի նկատմամբ, մաթ.) կոր, որի յուրաքանչյուր աղեղը ցածր չէ իր համապատասխան աղեղից
ուռուցիկ պատկեր - (բազմություն, տիրույթ, պատկեր) (մաթ.) պատկեր, որ օժտված է այնպիսի հատկությանը, որ եթե որևէ երկու կետ պատկանում են նրան, ապա այդ կետերը միացնող հատվածը ամբողջությամբ պատկանում է նրան: ◆ Շրջանը, գունդը, խորանարդը ուռուցիկ պատկերներ են: (Դասագիրք)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ thick, raised, swollen, inflated, enlarged, puffy, full գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ выпуклый (ru) ‎(vypuklyj), рельефный (ru) ‎(relʹjefnyj), высокопарный (ru) ‎(vysokoparnyj), напыщенный (ru) ‎(napyščennyj), надутый броский (ru) ‎(nadutyj broskij), выразительный (ru) ‎(vyrazitelʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։