Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ու•ռուց•վեր 

  1. Արարատյան, Կարին, Ջավախք, Մուշ, Վան՝ որի վրա ուռուցքներ են գոյացել կամ որի մարմինը ուռել է։ ◆ Մայրը ուռուցվոր, աղջիկն ընկնավոր (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Շատ ուռուցավորներ գալիս այս ջրում լողանում են և լավանում (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։