ուռուցք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uˈrut͡sʰkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ու•ռուցք
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- մարմնի որևէ հյուսվածքի հիվանդագին ուռչում
- (բժշկ․) մարմնի որևէ օրգանի հյուսվածքի աննորմալ աճում, որ բնորոշվում է իր կազմության առանձնահատկություններով ◆ Բարորակ՝ չարորակ ուռուցք:
- հարվածից՝ ճմլվածքից և այլնից գոյացած ուռեցք մարմնի որևէ մասում
- (շին․) փայտի վրա գոյացած պալարանման ուռուցիկություն (փայտանյութի արատ)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ուռուցեք, ուռույց, ուռուց, ուռածություն, այտուց, այտուցք, մակաճ, ելունդ
- կոծկոռ, կուզիկ, խուլինջ, անթուքա, խուլ, խույլ, խիլ, խպիպ, կորկոտիճ, գայլատ, (գվռ․) պոլոճակ, պողոճակ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։