Հայերեն

վանկեր՝ ու•տե•լա•բույս 

Բառակազմություն խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) ուտելի բույս ◆ Արոտային բոլոր ուտելաբույսերը ճաշակելուց, մեր կարկաչուն աղբյուրների անուշ ջուրը խմելուց բացի բոլորին սպասում են հաճելի անակնկալներ։ Լրագիր (թերթ)
  2. (խոհր․) սննդում օգտագործվող բույս է

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։