ուտիճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uˈtit͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ու•տիճ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փոքրիկ թիթեռ, որի թրթուրն ուտելով վնասում է հացահատիկը՝ փայտեղենը, ցեց
- առհասարակ՝ վնասատու միջատների ընդհանուր անվանումը
- մարմինը մաշող ու քայքայող հիվանդություն (թոքախտ, փտախտ, քաղցկեղ և այլն)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ցեց, կերիչ, մեց (հնց․)
- (կենդբ․) սևուտիճ, ցայգուտիճ, փայտաճճի, փայտափորիկ, մնակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։