ուրուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uˈɾuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուրուր
վանկեր՝ ու•րուր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *oror- (կրկնավոր)՝ *er-or «մեծ թռչուն, արծիվ» արմատից. հմմտ. հունարեն όρνις «թռչուն», հին իռլանդերեն irar, պրուսերեն areles, ռուսերեն орел «արծիվ»։
Գոյական
- բազեազգի գիշատիչ թռչուն
- (փխբ․) չարաճճի՝ անհանգիստ երեխա
Հոմանիշներ
խմբագրել- (կենդբ․) ցին, (հզվդ․)՝ ցուրուր, քորքորան
Արտահայտություններ
խմբագրել- ուրուր աչք - շատ սրատես աչք
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ուրուր(ը) | ուրուրներ(ը) |
| Սեռ. | ուրուրի | ուրուրների |
| Տր. | ուրուրի(ն) | ուրուրների(ն) |
| Հայց. | ուրուր(ը) | ուրուրներ(ը) |
| Բաց. | ուրուրից | ուրուրներից |
| Գործ. | ուրուրով | ուրուրներով |
| Ներգ. | ուրուրում | ուրուրներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։