չաբալամիշ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑbɑlɑˈmiʃ]
վանկեր՝ չա•բա•լա•միշ
- Կարին՝ գործ է ածվում հետևյալ կապակցությունների մեջ
Արտահայտություններ խմբագրել
- չաբալամիշ էղնել,
- չաբաքամիշ ըլլել
- չարաչար աշխատել
- կռվել, մենամարտել ◆ Ղըռ ձին Տոռ ձիու բկեն կը բռնե, էդտեղ չալաբամիշ կէղնին։ Հժհք
- տանջվել ◆ Խեղճ էխտիարը ճվա բոռա, շատ չապալամիշ գլլի, խյուլասա վառի մոխիր կը կտռի։ Ահ
- չարչարվել, ջանալ, ջանք անել ◆ Հարը չապալամիշ գլլի օր բռնե, չի կըրնա։ Հժհք
- չաբալամիշ էնել, ուժեղ հարվածով գետին գլորվել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։