Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չա•գա 

  1. Նոր Նախիջևան՝ փայտի կամ երկաթի ձողիկ, որը ամրացնում են սայլի անիվի առանցքի ծայրին, որպեսզի անիվը առանցքի վրայից դուրս չընկնի
  2. (բսբ․) կեչու սև սունկ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
  • Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։