չաթմա

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չաթ•մա 

չաթմա 1

1. Ղարաբաղ, Ղազախ՝ խնոցու թոկ
2. Մուշ, Բաղեշ՝ կոշիկի երեսի և կրունկի միացման կարը
3. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ երեք կողմ ունեցող խչմար (հար անելիս խնոցին կախելու համար)
4. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ իրար կցված՝ միացած, կից ◆ Չաթմա ունքեր։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)

չաթմա 2

1. Մարաշ՝ եռակողմ՝ եռոտանի փոքր վրան, որի ստվերում դաշտային աշխատանքների ժամանակ դնում են խմելու ջրի սափորները՝ ուտելիքը, իսկ սյուներից կապում են երեխայի օրորոցը ◆ Քաղվորները հավաքված են չաթմային շուքը, տանտիկինը արդեն ճաշը ժամանակին խոզանը հասուցած է։ (Հրաչյա Աճառյան)

չաթմա 3

1. Կարին՝ անցք, ճեղք ◆ Տղոցեն պզտիկը՝ չորս տարեկանը , ջախչին բնդին վրա օր կըյնի, ջուրը քշե տանի կը, ջախչին օլուղի չաթմին դեմ կառնե։ Հժհք

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։