Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑtʰukʰjɑˈsɑn]

վանկեր՝ չա•թուք•յա•սան 

  1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Հավարիկ, Կարս, Վան՝ փոկից փախած, սրիկա, սրտահան, կապը կտրած ◆ Չաթուքյասանները առանց հարցնելու ներս մտան, համ հոգին առավ, համ փարանները։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։