չալավանդ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑlɑˈvɑnd]

վանկեր՝ չա•լա•վանդ 

1. Վան՝ տրտիգ տալը, կայտռելը

Արտահայտություններ

1. չալվանդ թռնել, ազատորեն դես ու դեն ցատկոտել
2. չալանդ խաղալ, թռչկոտել, ուրախանալ, կայտառել
3. կատուն տունը չի, մկներ չալվանդ կ՛խաղան, երբ վախազդող չկա, վախկոտ՝ ապիկար մարդիկ ինչ ուզես անում են, անշուն գյուղ են մտել, անփետ ման են գալիս, շատ ազատ՝ համարձակ՝ անվախ իրենց քեֆին ինչ ուզես անում են

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։