չալիշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ չա•լիշ
չալիշ 1 խմբագրել
- Արարատյան, Կռզեն՝ ջանք, չարչարանք ◆ Իմ չալիշն ի՞նչ է ախար ․․․ զարթնի քու բախտավորութինը ուրիշ ինչ կանամ ուզի յիս քիզ համա։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ խմբագրել
- չալիշ արա - ջանա, ջանք թափիր, աշխատիր ◆ Չալիշ արա չխայտառակիս քու գլուխը։ (Գարեգին Սևունց)
- չալիշ գալ՝ կյալ - ջանք թափել, չարչարվել, տանջվել ◆ Գարեգինը քշեր ցերեկ չալիշ ա գալի Հեթումի աղջիկն ուզի Սոսին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ամմա էս մարթը չալիշ ա կյալիս, մոտ չի թակում։ Հժհք
չալիշ 2 խմբագրել
- Նոր Նախիջևան՝ ծուռ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։