չալղի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ չալ•ղի
Կարին, Բասեն, Վան՝
- նվագ, նվագածություն ◆ Ուրբաթ-շաբաթ աղջկան չալղու քեֆ կըլլար տեվոր իրինկուն։ ՀայկազԱ ◆ Էլ խո՞սք կա, քեֆ, ուտել, խմել, չալղի սեղան, սոհբաթ։ Գուրգեն Մահարի
- նվագարան
- նվագախումբ
Արտահայտություններ
խմբագրել- չալղի անել - Կարին, Բասեն՝ նվագել ◆ Էրթանք ծովի մեջ չալղի անենք, պար բռնենք խաղանք, որ ծովի աղջկերքը դուս գան, որ բռնեմ, բերեմ։ Հժհք
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։