Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չալ•ղի 

Կարին, Բասեն, Վան՝

  1. նվագ, նվագածություն ◆ Ուրբաթ-շաբաթ աղջկան չալղու քեֆ կըլլար տեվոր իրինկուն։ ՀայկազԱ ◆ Էլ խո՞սք կա, քեֆ, ուտել, խմել, չալղի սեղան, սոհբաթ։ Գուրգեն Մահարի
  2. նվագարան
  3. նվագախումբ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. չալղի անել - Կարին, Բասեն՝ նվագել ◆ Էրթանք ծովի մեջ չալղի անենք, պար բռնենք խաղանք, որ ծովի աղջկերքը դուս գան, որ բռնեմ, բերեմ։ Հժհք

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։