Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չալ•մա•գ(ը)•լուխ 

  1. Արարատյան՝ գլուխը չալմայով փաթաթած, չալմա կրող ◆ Այս խանի, մյուս բեկի, երրորդ չալմագլուխ ախոնդի դռներումն էր քաշ գալիս։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։