չախմուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑχˈmuɾ]
վանկեր՝ չա•մուր
- Արարատյան, Նոր Ջուղա, Ղարաբաղ՝ խաժ, կապատաճականաչ (աչքերի մասին) ◆ Էն մինն էլ հայավարի ա, ինքը պրըկպերակ, էրգըն-էրգան, աչքերը չախմուր, օնքերը շեգ-շեգ։ (Տմբլաչի Խաչան)
- նախշուն, վառվռուն, սիրուն ◆ Նրա չախմուր աչքերը մասիսի գլխին՝ Նոյան տարվանից դեսը դիզված ձյունը կհալեցնեն։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ես նրանց տեսնեմ, ննրանց սիրուն և չախմուր երեսովը մխիթարվեմ։ (Խաչատուր Աբովյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։