չաղա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ չա•ղա
Հավարիկ, Եվդոկիա, Սեբաստիա, Մալաթիա, Կեսարիա, Խարբերդ, Արաբկիր՝
- երեխա ◆ Պարապ օրորոցը օրորելու չէ, չաղան կը մեռնի։ (Ձեռագիր) ◆ Աստված չաղաներդ քիզի պախշիշ էնը, պեյը (պահե)։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ խմբագրել
- չաղա մի ըլլա առտուն մինչև իրիկուն պապա կկանչե - Խարբերդ՝ օրերը շատ երկար են
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։