Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չա•մա•նոց 

  1. Մուշ՝ չաման՝ քեմոն ցանած տեղ ◆ Գիլուն էլ աղվես կը լսե, կը վազե դըխ չամանաց, յուր որ դմակն է դրկում։ Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։