չամռվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑmrˈvɛl]
վանկեր՝ չա•մըռ•վել••
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․)Անհարկի մեկի հետ վիճել, կռիվ սարքել, մեկին կպչել։ «Ապե, ասացի, իրա աջում կայնած տղա յա, ի՞նչ եք ◆ չամռվել» ՆՓ-
- Մեկի հետ աներեսաբար և միտումնավոր զրույցի բռնվել, կպչել, ստիպել իր հետ զրուցել։ Մի խումբ պատանիներ «չամռվել» էին սլավոնակն արտաքինով և սիրիական ճչան հագուստներով երիտասարդ մի կնոջ։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։