չարաշահում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾɑʃɑˈhum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ չա•րա•շա•հում
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- չարաշահելը, չարահշվելը
- հանցավոր՝ ապօրինի արարք՝ գործարք
- չարաշահությամբ ձեռք բերվածի կամ յուրացվածի չափը քանակը գումարը
- (բրվք․) հաստատության կամ անձի նկատմամբ ոչ ճիշտ վերաբերմունք, հաճախ անարդար կամ ոչ պատշաճ կերպով շահ ստանալու ակնկալիքով
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։