Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չա•րաք 

  1. Թբիլիսի՝ չորացրած մրգեղեն, քաղցրեղեն, աղանդեր ◆ Մեկ մ՛ալ կը տեսնեն, որ փեսին հասակակից ընկերները կը սկսեն ձայնել, - փեսայեն և հարսեն չերեզ կ՛ուզենք։ Փլատ ◆ Ուրկյունի մեր փեսին նհետ ... չարազ ար օտում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. Բաղեշ՝ չամիչ
  3. Հավարիկ՝ ծամելու որևէ բան
  4. Ամասիա՝ հատուկ ձևով բոված սիսեռ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։