Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾχɑt͡suˈɾik]

վանկեր՝ չար•խա•ծու•րիկ 

  1. ճախարակված, հղկված, կոկված ◆ Մուդաթ մը գընցնա, էդ թագավոր գելնա չարխածուրիկ փետ մե կը ճամպե Արևելոց թագավորին։ Հժհք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։