Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾuχˈt͡ʃʰi]

վանկեր՝ չա•րուխ•չի 

  1. Վան՝ գյուղացի ◆ Չարուխչու ոտ տնից կտրի, ալբալու ծառ իկուց (այգուց), կտրի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։