չարչ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾt͡ʃʰ]
վանկեր՝ չարչ
- Բալու՝ կալի վրա բոլորաձև տարածված կամնվելիք խուրփեր (ցորենի, գարու, մկնուշի և այլն) ◆ Ձանծերով (ցողուններով) կազմված բոլորակը չարչ կ՛անվանվի։ Համո Սահյան ◆ Կոմնումի առաջին գործողությունը չաչն է։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ
խմբագրել- չարչ էնել, տե՛ս չարչել
- չարչը շրջել, չարչը բավական կամնելուց հետո շրջել, տակը երես անել, տակի չմանրացված մասւը վրան դարձնել ◆ Կեսօրին հետո, դեռ կամերը չլծված, ամբողջ չարչը կը շրջեն, այսինքն հոսելիով չարչին տակը ծածկված ու դեռ չմանրված ձանծերը վրա կը հանեն ... Այս գործողությունը չարչը շրջել կ՛անվանեն։ Համո Սահյան
- չարչը վրա տալ, չարչի եզրերը վրա բերել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։