Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ չար•վա•դար

Ստուգաբանություն

(հնց․), (գվռ․) ձիապան, որ վարձով բեռներ է փոխադրում կամ ձին վարձով է տալիս հեծնելու և ճանապարհ գնալու՝ ինքն էլ ուղեկցելով վարձողին ◆ Երևի փոշան չէ կամեցել, որ դուք չարվադարի անշնորհք ձիով ճանապարհորդեիք։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր
չարվադարություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։