Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չար•վա•տար 

  1. ձիապան կամ ուղտապան, որ իր գրաստով վարձով բեռ է փոխադրում ուրիշ քաղաք, կամ ձին վարձով է տալիս մեկին՝ հեծնելու և ուրիշ տեղ գնալու և ինքն էլ հետիոտն նրան ուղեկցում է ◆ Հըռավոտը չարվատարնին ձիանը բերին, բեռները բարձեցին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։