Հայերեն դարձվածք

  1. քննել, ծանրութեթև անել․ տնտղել ◆ Քընընում է, չափում-կըշռում երկիրն իր խոր ծովերով, Փորփըրում է հողի շերտերն - հասնում ըսկիզբն ամենի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ - Ի՛նչպես կ’ուզես որ ոչխարամիտ հոտը անհամբեր չըլլա իր նոր հովիվը ճանչնալու [ճանչ-նալու] և չափելու կշռելու։ Շահան Շահնուր ◆ Բայց ուրի՛շ բան կար այս խելացի մարդուն լեզվին տակ․ միայն թե ըսելե առաջ՝ իմ բերանս կը փնտռեր, կը չափեր ու կը կշռեր զիս։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Կը գտնվինք վարժ ու ապահով ձեռքերու մեջ, որոնք շոշափած, չափած ու կշռած են տարիներե ի վեր Մոսկովայեն անցնող բոլոր հյուրերը։ Անդրանիկ Ծառուկյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։