չափիչ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑˈpʰit͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ չա•փիչ 

Ածական

1. չափող
2. չափելու ծառայող զանազան գործիքների ու սարածների ընդհանուր անունը, չափող գործիք կամ սարած

Հոմանիշներ

1. չափողական, չափման
2. տե՛ս չափագործիք

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ measuring instrument, gauge, meter, gauging, measurement, metering գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ измерительный (ru) ‎(izmeritelʹnyj), измеритель (ru) ‎(izmeritelʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Գոյական

1. (գվռ․) մեկ տարեկան ուլ ◆ Գյուղացիներեն անոնք, որ նյութական թույլատու միջոցներ ունին, այդ ծախվելիք ուլերեն ութը, տասը հատ կը գնեն իրենց պետքին համեմատ, պահելով զանոնք մինչև հաջորդ տարվան աշնան ամիսները իբրև խավուրմացունել. ասոնք «չափիչ» կանվանվին (Հ. Սարգսյան)։ ◆ Չափիչին միսը իր նմանը չունի։ (Հ. Սարգսյան)

Հոմանիշներ

1. (գվռ․) ամիկ, ամլիկ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։