Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չաք•մա•չա 

  1. Արարատյան, Գանձակ, Կարին, Մանազկերտ, Համշեն, Վան՝ փողի կամ ակնեղենի արկղիկ, գզրոց◆ Օսկերիչ չաքմաջեն բացեց, մատանիները տվեց, օսկեստանք առավ։ Հժհք ◆ Էտ մարթն ուրին մանրեղեն առավ, ծախեց, բերեց մեկ չաքմաջա շինեց, աշխատանքը թալեց էն չաքմաջի մեջ։ Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։