չեմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɛm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ չեմ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- եմ օժանդակ բայի ժխտական ձևը ◆ Չեմ ուզում, ◆ Չեմ գրի։, ◆ Չեմ խոսել։
- (խսկց․) որպես պատասխանական բառ՝ արտահայտում է ժխտում, մերժում, բացասում
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- չեմ ու չում անել - «չեմ» ասել, համաձայն չլինել, բայց սրտանց ուզենալ, նազ ծախել ◆ Ուստեն միքիչ շփոթվեց, չեմ ու չում արավ ու գնաց։ Հովհաննես Թումանյան
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։