չեշիդ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɛˈʃid]
վանկեր՝ չե•շիդ
- Արարատյան, Գանձակ՝ մի տեսակ ◆ Վախեցի իրեք չեշիտ մարդուց՝ թոփալուց, քոռուց, քյաչալուց։ Հժհք ◆ Հասարի մեչը գյուլլի բախչա յի, Խազար մե չեշիդն է։ Հժհք
- Արարատյան, Բասեն՝ նմուշ ◆ -Խա, վալա, էկավ, մե սև, մռտալ, անպիտան չեշիթ ա։ Հժհք
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։