Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰibuχˈt͡ʃʰi]

վանկեր՝ չի•բուխ•չի 

  1. Մանազկերտ՝ չիբուխ պատրաստող
  2. սպասավոր, որ տիրոջ չիբուխը՝ ծխամորճը լցնում է ծխախոտով, կրակ է դնում ծխամորճին և այլն ◆ Աղջիկներին կ՛առեջ քաշեց, էրեց վազիր, վոքիլ, մեկտար, չպուխչի: Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։