Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰilikɑˈpʰɛt]

վանկեր՝ չի•լի•կա•փետ 

  1. Վան՝ չիլիկախաղի մեջ երկար փայտ, որով խփում են չիլիկին, դաստա

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։