չլթիկ

Հայերեն բարբառային բառ

չլթիկ 1

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰltʰik]

վանկեր՝ չ(ը)լ•թիկ 

1. Ակն՝ հին ու մին շորերով, ցնցոտի հագած
2. Պոլիս, Եվդոկիա, Ռոդոսթո, Խարբերդ, Մուշ, Ակն՝ փողոցային, անբարոյական, լիրբ, անզգամ (աղջիկ, կին) ◆ -Մետքեդ չելլա այս ըրածդ, չըլդիկ: Եր ◆ Ան ջլթիկին պիտի հասկցնին իմ ով ըլլալս։ «Երևանյան օրեր»
3. Սեբաստիա, Եվդոկիա, Խարբերդ, Վան, Սիվրիհիսար՝ այսուայնտեղ ման եկող, թեթսոլիկ ◆ Երեկ Սեթը եկավ, ձեռնասայլով մի ջվալ ալյուր տարավ իր չլթիկին կերակրելու համար։ Գուրգեն Մահարի
4. Եվդոկիա, Սիվրիհիսար, Խարբերդ՝ գռեհիկ
5. Խարբերդ՝ չար, անհնազանդ (աղջիկ)
6. Կեսարիա՝ ջադու

Հայերեն բարբառային բառ

չլթիկ 2

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰltʰik]

վանկեր՝ չ(ը)լ•թիկ 

1. Վան՝
2. մի տեսակ բարակ քուղ (դայթան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։