Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ չոլ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

չոլ1 խմբագրել

Գոյական

  1. (գվռ․) վայրի՝ անբնակ տեղ ◆ Այ պաղ ջրեր, զուլալ ջրեր որ գալիս, որ գաիլիս, եք սարերից գալիս անցնում հնդ ու չոլեր, յարս էլ խմեց էդ ջրից։ Հովհաննես Թումանյան
  2. (լեզվբ․)

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. չոլերը ընկնել - թափառական դառնալ թափառել ◆ Թող չոլերն ընկնի։ (Շիրվանզադե)
  2. չոլերը գցել - դրուստ անել, թափառական դարձնել ◆ Որ են շունն էլ չոլերը գցես՝ անտեր, սոված թողնես, հալածես, կվայրենանանա Հովհաննես Թումանյան
  3. չոլերը չափել - թափառել ◆ Չոլերը չափելով, ոչխարս անտեր, ընկել եմ հանդերը։ Հովհաննես Թումանյան

չոլ2 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) ամերիկյան հնկացիական լեզու․ պատկանում է մայա լեզվախմբին

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։