չոխտրիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɔχtˈɾik]
վանկեր՝ չոխ•տրիկ
- Վան՝ կես մետր լայնություն, քսան սանտիմետր բարձրություն ունեցող բերակը բաց կավե աման, որի մեջ թան են լցնում չորթան են հարում, կաթ են լցնում՝ երեսից սեր հավաքելու համար և այլն ◆ Հողե խոշոր չոխտրիկի մեջ, որ մի տաշտակի չափ էր, նրան թան մատոիցեցին։ Խաչիկ Դաշտենց
- հողե փոքր տաշտ, որի մեջ գլուխ են լվանում
- Նոր Բայազետ՝ փոքր կճուճ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։