Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չոխ•տրիկ 

  1. Վան՝ կես մետր լայնություն, քսան սանտիմետր բարձրություն ունեցող բերակը բաց կավե աման, որի մեջ թան են լցնում չորթան են հարում, կաթ են լցնում՝ երեսից սեր հավաքելու համար և այլն ◆ Հողե խոշոր չոխտրիկի մեջ, որ մի տաշտակի չափ էր, նրան թան մատոիցեցին։ Խաչիկ Դաշտենց
  2. հողե փոքր տաշտ, որի մեջ գլուխ են լվանում
  3. Նոր Բայազետ՝ փոքր կճուճ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։