չողան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ չո•ղան
- Պոլիս՝ Մի տեսակ բույս, որի արմատները օճառի հատկություն ունեն, օշնան
- Օշնան բույսի արմատը, որը ծեծում են եւ գործ ածում որպես օճառ, լավ փրփրում է, սապոնի արմատ
Արտահայտություններ խմբագրել
- Չողանները, գազերը, գընտըլ գազերը, կառերը, պատասկները այնքան աճեր էին, որ անոնցմե զատ ուրիշ բան չէր երեւար (Մնձ.)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։