Հայերեն դարձվածք

չոր գլուխ1

խմբագրել
  1. մենակ, անոք ու անօգնական ◆ Թե մարդ, թե հավք ընկեր ունի, / Ես հա՛մ անտուն չոր գլուխ եմ, / Հա՛մ էլ սիիտըս մեծ ցավ ունի։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Իր կյանքում ոչ մի բանի չէր հասել Հակոբ աղա Կանդոյանը, ինքն էր ու իր չոր գլուխը: Գուրգեն Մահարի ◆ - Մինակ ու չոր գլուխ մնացած, հուսաբեկ ու կյանքե դառնացած, ինչո՞ւ չի թողուցի արդյոք այս կյանքը ես ալ։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Ասանկ չոր-գլուխ, ասանկ պատն երեսին, ասանկ դժբաղդ երբեք զգացած չէի ինքզինքս։ Լևոն Բաշալյան

չոր գլուխ2

խմբագրել
  1. անահասկացող ու համառ ◆ - Կարևորը աչքովնին տեսնելն է, որ երթան տեսածնուն պես պատմեն այդ չոր գլուխներուն: Արմեն Դարյան ◆ Գիտե՞ս ի՛շ չոր գլոխ մարդ է ան։ Ասված ա [«Աստված էլ»] վերեն իշնա նը [«եթե»] նորեն իր խոսքեն չի դառնար։

չոր գլուխ3

խմբագրել
  1. (բրբ․) չբեր կին

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։