Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չ(ը)ռ•լա•մա 

  1. նն անխորիզ կարկանդակ, որ յուղի մեջ տապակում են ու մեղրով ուտում

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։