Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չ(ը)ռ•լա•մա 

  1. նն անխորիզ կարկանդակ, որ յուղի մեջ տապակում են ու մեղրով ուտում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։