Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չը•տե•սիկ 

  1. Պոլիս, Խարբերդ՝ բան չտեսած, խեղճ վիճակից հանկարծ բարձր վիճակի հասած կամ հարստացած։ ◆ Մարդիկ, չամչցողներ, չտեսիկներ։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։