չրա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ չ(ը)•րա
- Վան, Կարին՝ լավ, այրվող յուղոտ փայտ, մարխ, նն չար, խոժոռ◆ Պահույքի աչքերը ամպես չրայով վրաս տնկիլ էր օր, կիտիս քի, հում-հում ուտել կուզեիր ինծի
- կտոր, շերտ
- կիտրվածքի շերտ
չրա-չրա, շերտ-շերտ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։