Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չ(ը)ր•թիկ 

  1. Թբիլիսի՝ բութ մատը և միջնամատը ուժեղ իրար քսելով առաջացած չրթ ձայն
  2. միջնամատը բութ մատի տակով ուժեղ քսել սահեցնելով և բացելով որևէ բանի հարվածելը, միջնամատի հարված՝ բութ մատի օգնությամբ ◆ Ծնկան վրա հանքի մի փշրանք նկատելով՝ չրտիկով հեռացնում է։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Արարատյան՝ չրթիկի տալ - չրթիկ խփելով պարել՝ խաղալ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։