Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չ(ը)•քա•ռուկ 

  1. Արարատյան, Լոռի՝ (կենդբ․) փորսող ◆ Թալակը մի չըքառուկ էր ընգել։ Վնալբ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։