Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չ(ը)•քիլ 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ մի փոքր չանգռված տեղ մարմնի վրա, փուշ մտած տեղ

Արտահայտություններ խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չ(ը)•քիլ 

  1. Սեբաստիա, Խարբերդ, Բալու՝ ինքն իրեն անհետանալ, սմքել, իջնել (ուռուցքի, պալարի մասին) ◆ Հետղհետե այդ շիտերեն ոմանք կը չքնի (կ'անհետին) և նորեր կ'ելնեն։ Համո Սահյան

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։