պագազրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պա•գա•զ(ը)•րել
Վան՝
- զայրանալ, բարկությունից իրեն կորցնել՝ կատաղել ◆ Շատ մի պագազրե, շուտ կպառվնաս։ (Առած) ◆ Էլ բան չմնաց, որ չասաց, խեր, խատած, խոգի... պագազրավ ու ասաց։ (Պանդ. վանեցի)
- սաստկանալ, կատաղորեն փչել ◆ Պակազրած քամին անձրև, կարկուտ լեցուցեր ի ցանի մեջ, քիակոռ, փթիր տզկիր է, ինոր խամար թորվան շենք չի պեոլըրե։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։