Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պագ•պ(ը)•գել 

  1. մի քանի անգամ վրա վրա համբուրել ◆ Դև հասավ գրկեց աղջկան, պագեց, պագպգեց, խուլասա՝ գրկեց աղջկան տարավ ուր տուն։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Նիգյարը... փաթաթվավ վիզըս, պաքպըքեց: (Քյոռ Օղլի)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։