պազպարակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պազ•պա•րակ
- Վան՝ բահի կոթի ցածի մասում հագցվող մաքոքաձև ամուր փայտ, որի վրա ոտքը սեղմելով փոր են անում, որպեսզի կոշիկը կամ ոտքը բահի երկաթին չդիպչի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։