պաթալ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•թալ 

պաթալ1

1. Մուշ, Բաղեշ՝ կոշիկի կաղապար ամենամեծ ոտքի համար

պաթալ2

1. Արարատյան, Շատախ՝ գործածվում է կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

1. պաթալ էնել Շատախ՝
   1. փչացնել, ոչնչացնել ◆ Յոթ գեյղի վար ու ցան պաթալ էրավ (ոչնչացրեց)։ Ահ
   2. քանդել, եղծել ◆ Օձ Մանուկ ասավ. - Վայ քու սորվըցնողի վիզ կոտռի, սեյրս պաթալ արիր: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։