Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•ժար•նի 

Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Ղազախ՝

  1. խուլիգան, սրիկա, ստահակ ◆ Մեծ որդու հույսը բոլորովին կտրել էր, այդ որդին անդարձ «պաժառնի» էր դարձել ... մի քանի անգամ բանտ էր նստել։ (Նար-Դոս)
  2. լոթի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։