Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պա•կա•սել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. եղածից՝ ամբողջից որոշ մաս՝ քանակ հանվել՝ պակաս դառնալ ◆ Գրքից մի քանի թերթեր պակասել և այլն։
  2. նվազել, քչանալ, նվազ դառնալ ◆ Երբ առուների ջուրը պակասեց, կացնահար եղան վերջին վազերը։ (Ակսել Բակունց)
  3. չլինել, բացակայել ◆ Լևոնին պակասում է «խորոտ կնիկ»։ (Նաիրի Զարյան)
  4. բավական չլինել, լբավարարել։ ◆ Խմող շատ կա, գինին կպակասի և պակասում էր նրանց գինեդրամը։ (Ակսել Բակունց)
  5. թուլանալ, նվազել, տկարանալ ◆ Նա դեռ դիմադրում էր, բայց գգում էր, որ ուժերը պակասում են:
  6. հարկ եղածից՝ սահմանվածից քիչ լինել ◆ Անասնակերը պակասում է, և կոլտնտեսության վարչությունը դեռ լուրջ քայլեր չի արել անասուններին կերով ապահովելու ուղղությամբ։
  7. սակավ դառնալ, քչանալ ◆ Բերբերյանը համոզվեց, որ պակասավոր կանայք պակասել և այլն։ (ԱՔ)
  8. տկարամիտ դառնալ, ցնդել ◆ Ա՜յ մարդ, պակասել հո չե՞ս։
  9. կորչել, հեռանալ, չքանալ ◆ Ասա՛, հայրիկ, էլ ո՞վ հանգավ ու պակասեց մեր կյանքից։ Հովհաննես Թումանյան
  10. պակասորդ լինել՝ գոյանալ ◆ Պահեստից զգալի քանակով ալյուր է պակասել:

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել